De Bourgogne is magnifiek, en ik woon aan de buitenkant van het Parc du Morvan, het groene hart van Frankrijk. Hier geen industrie, geen luchtvervuiling. Hier in de Bourgogne staan de koeien op grote stukken grond, ze kunnen onbeperkt het groene gras eten, en ze staan bijna het hele jaar buiten. De Charolais is de naam van deze runderen. Deze roomwitte runderen met laag vetgehalte geven het beste resultaat in de Boeuf Bourguignon. Maar omdat het rundervlees gestoofd wordt krijg je ook een heel smakelijke boeuf bourguignon met vlees wat van mindere kwaliteit is. Zoals de naam al doet vermoeden een gerecht uit de Bourgondische keuken. Hoogstwaarschijnlijk is de Boeuf Bourguignon de bekendste runderstoofschotel van heel Frankrijk. Over de geschiedenis is niet zo heel veel bekend, ineens was de boeuf bourguignon er. Denkelijk al in de 12e eeuw, arme boeren konden hun taaie vlees niet verkopen, omdat het ook voor hun gezinnen geen fijne maaltijd was, dat taaie stugge droge vlees begonnen de boeren het vlees langzaam te stoven. In combinatie met wijn en wat uien, wortelen en paddestoelen werd dat een betaalbare smakelijke boerenmaaltijd. In de loop der tijd is er aan de receptuur heel veel veranderd. Het gerecht is meer uitgebreid met ingrediënten als bacon, champignons en kleine uitjes (zilveruitjes)
Ook de kruiden zoals tijm, laurier en peterselie zijn pas later toegevoegd. Zelf serveer ik de boeuf met een romige aardappelpuree. Uit de Bourgogne komen veel runderstoofschotels, gerechten waar je de tijd voor moet nemen. Maar als je dan de luchten van de boeuf bourguignon door het huis ruikt dan krijg je acuut trek.
Bronvermelding: eigen kookschriftje en eigen Franse familie.
Atelier Philippine 