Boudin noir, Franse bloedworst

Boudin noir, een Franse klassieker, niet mijn favoriet. Maar ik maak een kookboek dus ik probeer wel alle recepten uit.

Boudin noir, elk recept maak ik zelf dus ook een recept met de Franse bloedworst-pudding. Die absoluut niet het lijkt op de plakken bloedworst uit Nederland. Ik ben geen vleeseter maar ik wilde wel de boudin noir proeven. Zo gezegd zo gedaan, een boudin noir van goede kwaliteit met appeltjes erin verwerkt. Ik vind deze boudin noir er niet aantrekkelijk uitzien en ook de smaak is niet mijn ding. Gelukkig was de stampot rode kool met appeltjes wel super lekker. Uiteindelijk hebben mijn honden elke dag er wat van gekregen, die vonden het zalig. Ik ben een eerlijke blogger en soms zijn er recepten die ik persoonlijk niet snel op tafel zal zetten. Toch zijn er veel Franse die de boudin noir als een delicatesse beschouwen. En het is zeker een klassieker.
Eerst een stukje uitleg over de Franse bloedworst boudin noir en boudin blanc, want de Franse hebben twee soorten. Met allerlei variaties maar ik ga het hebben over deze twee klassiekers. De boudin noir is een bloedworst een charcuterie (delicatesse) gemaakt van varkensbloed, vet, vlees, darmen en specerijen. Er zijn heel veel varianten het ligt aan het recept welke verhoudingen en ingrediënten gebruikt worden. Denk aan kruiden, wijn, specerijen, uien, crèmes enz.
Het product wordt bijna altijd in een omhulsel gedaan. Bloed is het hoofdingrediënt van de boudin noir (bloedworst) omdat het zijn kleur alswel hoge ijzergehalte geeft. Enkele varianten: “de boudin de Bourgogne”, waarbij er rijst en melk wordt toegevoegd. “Boudin de Paris”, waarbij er uien worden toegevoegd.
Er bestaat ook boudin blanc, ook een delicatesse gemaakt van wit vlees, wild, kalfsvlees, varkensvlees en gevogelte. Als vet wordt gekozen voor room, boter of varkensvet. Bindmiddel bloem, melk of ei. Specerijen alcohol, sjalotjes, uien en kruiden enz. Ook deze samenstelling gaat in een omhulsel. Het is tevens een feestelijk gerecht wat vaak geserveerd wordt als voorgerecht bij de Franse Kerstmaaltijd. Het lijkt op het Engels “black pudding”, de Ieren en Engels fabriceren het met havermout erdoor. Het hoort bij een traditioneel Iers/Engels ontbijt is mij verteld. Ook in Spanje kent men de bloedworst daar heet het “morcilla”, in Italië “sanguinaccio”, In Azië eet men ook bloedworst in Korea heet het “sundae”, Het is wel weer iets wat past in deze tijd, niks weggooien alles gebruiken, bloed is eigenlijk een rest product. Dat is wel een fijne gedachten. Zelf heb ik trouwens wel eens gezien hoe de Franse bloedworst maken, ik woonde toen net op het Franse platteland en daar maken de vrouwen zelf de bloedworst. Nadat er een varken is geslacht. Ik ben gebleven bij het proces, ik wilde graag geaccepteerd worden door de plaatselijke bevolking. Soms wordt er echt een feestje van gemaakt. Uiteindelijk moest ik de kinderen van school ophalen en had ik een excuus om weg te kunnen. De tweede keer dat ik boudin noir zag was tijdens een gezellige avond van ons Franse dorp, boudin noir en iets wat leek op zure zult, gelukkig met sla erbij op een groot bord. Echt zo’n Franse avond met wat krakende muziek, oude Franse chanson en dan een bord vol van dit soort eten. Gelukkig had ik mijn handtas bij me. Ik heb het vlees in een servetje gevouwen en in mijn handtas gesmokkeld. De bewoners van het dorp vonden het belangrijk dat ik me welkom zou voelen dus toen ze zagen dat mijn bord leeg was kwamen ze met nog meer vlees. Op mijn meest charmante manier heb ik in gebroken Frans gezegd dat ik helemaal vol zat. Daarna werd er bingo gespeeld, daar kan ik nu nog om lachen. Die Franse getallen in snel tempo, ik die net in Frankrijk woonde. Ik was nog bezig om het eerste getal te ontcijferen en dan waren ze alweer drie getallen verder. Om een voorbeeld te noemen 98 quatre-vingt-dix-huit letterlijk vertaald: 4 x 20 + 10 + 8 vertaal dat maar eens snel. Uiteindelijk hebben we een kaart vol gekregen omdat mijn dochters wel vloeiend Frans spreken. Die zaten op de Franse scholen en leerde in snelle tijd Frans. Volgens mij hebben we een schaaltje voor olijven gewonnen met 6 vorkjes erbij. Nadat ik ongeveer 10 kaarten gekocht had, dat was weer kassa voor het dorp en integreren is belangrijk. Voor die tien kaarten had ik wel 3 schaaltjes kunnen kopen…En we hadden nog mazzel er waren ook “levende”, prijzen, kippen en geiten. Nogsteeds ga ik naar dorpsfeesten, het heeft wel wat, mijn laatste dorpsfeest was in Saint Saulge, het feest van de stier. Je moest gokken wat de stier woog, ik zat er honderden kilo’s naast. Grote tafels met plastic kleden, gepofte kastanjes en heel veel wijn. Onze hooiman (onze 4 paarden eten veel hooi) is voorzitter van de boerenbond dus dan laat je als Hollandse toch even je gezicht zien. En het was best gezellig!